Biblioteka Zatracenia to największe zbiorowisko magicznych ksiąg na świecie. Ma wiele zabezpieczeń, które winny ją chronić przed osobami, które chcą użyć księgozbioru do złych czynów.
Biblioteka Zatracenia na pustyni Sahara
Systemy Zabezpieczeń
Pierwsi strażnicy biblioteki zauważyli, że imp o imieniu Kapcios bardzo dużo tam przebywał i zyskiwał niebezpiecznie dużo mocy. Udało im się go wyrzucić dzięki temu, że jego moc nie była jeszcze stabilna. Korzystając z czasu, stworzyli system zabezpieczeń, aby głównie ON nie mógł wrócić do biblioteki.
Pierwszym zabezpieczeniem była magiczna bariera, która otaczała bibliotekę. Niestety została ona zniszczona, ale gdy Kapcios miał wrócić do biblioteki, uruchomiło się kolejne zabezpieczenie. Wytworzyło się pole siłowe, które nie pozwalało Kapciosowi wchodzić. W tym czasie strażnicy stworzyli kolejne zabezpieczenie. Przenosiło ono bibliotekę w różne miejsca na świecie. Kapcios przez kilka lat bezradnie szukał biblioteki. Strażnicy natomiast stworzyli źródło energii w bibliotece, które pozwalało utrzymać przez bibliotekę własny wymiar kieszonkowy, dzięki temu biblioteka pojawiała się w ludzkim świecie raz na rok w losowym miejscu, a przez resztę czasu w wymiarze kieszonkowym.
Kolejnym zabezpieczeniem jest zniszczenie czasu w bibliotece, a także system pułapek. Dodatkowo strażnicy wezwali do obrony biblioteki duchy: Voltrossa, Poltergeista, Orosa i Dimentosa, chętne do zabijania.
Ostatnim zabezpieczeniem było pole ochronne, które czerpało moc ze źródła biblioteki. Nie pozwalało ono wejść wszelkim istotom złym do środka. Niestety Apocalipsus był na tyle potężny by je zniszczyć i osłabić źródło biblioteki na pewien czas.
Zasób
Treść ksiąg z Biblioteki Zatracenia koncentruje się głównie wokół opowieści o pierwszych walkach o świat oraz o Mocach Pradawnych, z których to pomocą pierwsza grupa ludzi uratowała świat. Wg. ksiąg byli to Elrath pierwszy Nighterus, Lunarion, Gefloy, Simon Stal, Zyntor, Gotfryd i Kruk(są także wzmianki o Orionie, którzy używając mocy zesłanej im z tajemniczego źródła pokonali nieznane istoty zwane wówczas Turtorami. Walki były trudne, wrogowie mieli przewagę liczebną i o wiele większą moc. Gual Luug, mistrz walki Turtorów posiłkując się Okiem Feniksa, Łzą Początku i Okiem Apokalipsy zniszczył wiele istnień. Cała drużyna nie dawała mu rady, aż do momentu, gdy Kruk użył tajemną moc, którą niegdyś zabił jako dziecko kilku rzezimieszków. Moc ta była na tyle potężna, aby Gual Luug na chwilę stracił koncentrację, wszyscy wykorzystali moment i przeciwnik został pokonany. Niestety wtrącił się jeszcze Karabas Uguanos, który był mistrzem mocy. Także posiadał Oko Feniksa, Łzę Początku i Oko Apokalipsy, ale również Złote Oko. Była to broń niezwykle potężna, którą rozgramiał wszystkich swoich przeciwników. I gdy miało się chylić ku końcowi, wszyscy z drużyny złączyli swoje moce i powstała dziwna istota. Kazała mówić o sobie "I". Posiadała moc wykorzystania Oculus Mundi, mimo że go nie posiadała. Zmiotła przeciwników i ukryła Oculus Mundi tak, aby nikt go nie mógł zdobyć
Rdzeń
Poza tym Biblioteka Zatracenia posiada niezwykle potężny rdzeń składający się z mocy, którą dostarczano przez lata. Głównie członkowie Rady Ośmiu wraz z podopiecznymi powiększali magiczną moc rdzenia. Rdzeń przyjmował wszystko, a w nagrodę pozwalał w obliczu zagrożenia korzystać z jego mocy, tym którzy go "sycili". W efekcie istota, która połączy się z rdzeniem jest niezwykle potężna i niszczycielska, jej umiejętności, moc, siła i wszelkie inne aspekty zwiększają się dziesięciokrotnie. Jest to górna granica bezpieczeństwa. Przyjęcie większej ilości mocy jest związane z ryzykiem zniszczenia ciała na wskutek przeładowania potężną magiczną energią.